ENGELLERİ KALDIRMAK İÇİN ERİŞİLEBİLİRLİK YEMİNİ VE ERİŞİLEBİLİRLİK KÜLTÜRÜ OLUŞMALI !
Herkes için Erişilebilir Çevre lütuf değil Anayasal haktır.
Erişilebilir çevre konusunda ilgili meslek mensuplarına, belediye başkanlarına ve tüm topluma erişilebilirlik standartlarını uygulamanın kanuni zorunluluk olmakla birlikte engellilerin, yaşlıların, bebekli ailelerin yaşama katılım hakkı olarak vicdanı bir sorumluluk olduğunu hissettirebilirsek, herkes için erişilebilir kentlere ve engelsiz hayata kavuşabiliriz.
Erişilebilirlik konusunda kanun ve zorunlu uygulama standartlarının yayınlanmasından bu yana 15 yıl geçti. Eski yapılanlar düzeltilmediği gibi maalesef yeni uygulamalarda dahi fiziki ve mimari engeller yaratılmaya, kanun ve standartlara uygun olmayan imalatlara devam ediliyor. Herkes için erişilebilir çevre konusunda var olan zorunlu uygulama standartlarının projelere ve saha uygulamalarına yansıması için erişilebilirlik kültürünün oluşturulması gerekiyor.
2005 yılında çıkan kanun ve sonrasında ilgili bakanlıklar tarafından TS 9111, TS 12675, TS 12460, TS 12694 başta olmak üzere Erişilebilirlik Standartları oluşturulup güncellenmiş ve uygulanması zorunlu hale getirilmiştir. Yönetmelik ve standart oluşturmada başarı göstermemize rağmen, belediyelerin ve meslek mensuplarının konuya dikkat etmiyor olmaları, anayasal hak olmasına rağmen erişilebilirliği lütuf olarak görmeleri, Valiliklerde kurulan Erişilebilirlik İzleme ve Denetleme Komisyonları’ndaki denetim ve ceza uygulanması aşamasında yaşanan eksiklikler gibi nedenlerle sonuç alamadığımız görülmüştür.
Sivil toplum kuruluşları ve alanda çalışanlar olarak herkes için erişilebilir çevrenin oluşması için sorumlu olan belediye başkanları ve ilgili meslek mensuplarının hipokrat yeminine benzer bağlayıcılığı olan bir yemini olsun diye yıllardır uğraşıyoruz, ancak bu uğraşlardan sonuç alamadık.
Bu yıl 3 Aralık 2020 Dünya Engelliler Günü’nde engellilerin, yaşlıların, bebekli ailelerin hayata eşit, adil, bağımsız ve güven içinde katılabilmeleri için; Belediye başkanlarından, Mimarlardan, İnşaat Mühendislerinden, Peyzaj Mimarlarından, Şehir Plancılarından, Müteahhitlerden, Denetim ve Ruhsat Yetkililerinden “Erişilebilirlik Sözü” istiyoruz.
Sosyal medyada açtığımız #Erişilebilirliksözü hashtag’inın altına mesleğini ve ismini yazarak söz verenlere “ERİŞİLEBİLİRLİK SÖZÜ” belgelerini ileteceğiz.
Söz verenlerin çalışmalarını takip ederek her yıl 3 Aralık Dünya Engelliler Farkındalık gününde sözünde durup durmadığını da kamuoyuna duyuracağız.
Erişilebilirlik kültürünün oluşması için öncelikle ilgili meslek odalarının üyelerinden, belediye başkanlarının da kendileri, belediye de çalışan meslek mensupları ve hizmet aldıkları kuruluşlardan Erişilebilirlik Sözü almalarını istiyoruz.
Ayrıca otomobil, motosiklet, minibüs, panelvan ve diğer motorlu araç sürücülerini, motorsuz ulaşım aracı olarak bisiklet ve Scooter kullananları da yaya yürüyüşüne ayrılmış, yaya trafiğini düzenleyen yaya yollarını kullanmamaları, yaya yolu üzerine, rampa önüne ve engelliler için ayrılmış yerlere park etmemelerini istiyor, erişilebilir yaşam hakkına saygı göstermeye ve engel yaratmayan insan olmaya davet ediyoruz.
Adem Kuyumcu
Engelsiz Hayat Dayanışma Derneği Başkanı
